Lassen National Park – USA

Het Lassen Volcano National Park is ontstaan door vulkanische activiteit. Het robuuste park is hierdoor enorm gevarieerd: besneeuwde bergtoppen, thermale bronnen en heftige watervallen. Met een totale oppervlakte van 429 vierkante kilometer is het niet het grootste park van de Verenigde Staten, maar u kunt er heel goed enkele dagen doorbrengen. Het hoogste punt, Lassen Peak, is bijna 3.200 meter hoog.

Historie van Lassen National Park

Het nationale park was vroeger het thuis van vier indianenvolken. Deze volken leefden er eigenlijk alleen in de zomermaanden, omdat het er de rest van het jaar te droog was. Door deze droogte waren er ook weinig dieren in het gebied.

Tijdens de goudkoorts in Californië, rond de 19e eeuw, werd het gebied ontdekt door de blanken. Een van deze pioniers was de Deen Peter Lassen. Naar hem is Lassen Peak, en later het hele park vernoemd. Naar een andere immigrant uit deze periode is een nu veel gelopen wandelroute vernoemd: William Nobles. De Nobles Emigrant Trail was een belangrijke route destijds en leidt u nu langs de Fantastic Lava Beds en Cilinder Cone.

De vulkaan Lassen Peak is niet meer actief. De laatste uitbarstingen hebben plaatsgevonden tussen 1914 en 1921. De meest hevige uitbarsting was in 1915, waarbij een nieuwe krater is ontstaan. Sinds 1916 is het park omgedoopt tot Lassen Volcano National Park.

Rijk aan natuur

Lassen is enorm bosrijk door een enorme diversiteit aan naald- en dennenbomen. Naast de verschillende bomen kent het park zo’n 300 diersoorten: reptielen, vissen, zoogdieren, vogels en amfibieen. Doordat het park veelzijdig is, zijn er verschillende habitats ontstaan. Hierdoor zijn de verschillende dieren door het hele park te vinden.

Bereikbaarheid

Lassen Volcano National Park is het hele jaar open voor bezoek, maar de belangrijkste toegangsweg is meestal alleen in de zomermaanden geopend. Dit vanwege de heftige sneeuwval die kan optreden in het gebied. Daarom is de beste tijd om het park te bezoeken ook in de zomerperiode. Tijdens de warmere maanden in het jaar zijn ook de hooggelegen wegen goed bereikbaar.

Het park kent een hoofdweg, welke van het zuidwesten naar het noordoosten loopt. Dit is in tegenstelling tot vrijwel alle andere wegen een verharde weg. Omdat de haarspeldbochten in het park bijzonder scherp kunnen zijn, kunnen campers langer dan 45ft hier niet rijden, evenals shuttlebussen. Let er op dat u bij het huren van uw auto toestemming krijgt om de onverharde wegen te betreden en controleer uw auto goed voordat u het park betreedt. En tank op tijd, want er zijn benzinepompen in het park, maar niet veel.